Uft van Duurstede inspireert Klaske Oenema tot bijzonder kunstwerk

Foto: Tess Jungblut

Klaske Oenema schrijft, zingt en maakt knipselprojecties. Met haar liedjes en haar overheadprojector stond Klaske op Crossing Border, Noorderslag en vorig jaar Oerol. Voor Duurzame Gedichtendag las ze alle 260 ingezonden gedichten en maakt er toverbeelden bij, waarmee ze het publiek inpakte. Het filmpje van haar werk ‘Scheiden II‘ is hier te zien. Uitgangspunt was het onderstaande gedicht van Uft van Duurstede.

Nu ik de compost schep verjaag ik honderd muizen –
in India zegt men dat Karma dat noteert.
Ik zie een nieuwe wijk verrijzen. Hier volgen huizen
het scherpe randje van perfectie dat regeert.

Op het vliegveld zat jij losjes wat te peinzen,
je zei: “Mijn tas wordt leger als mijn kennis groeit.”
Ik kon alleen met groene thee een diepte veinzen,
zoals een foto met zijn platte wezen stoeit.

De thee verbrandde mijn gehemelte – en jij
vertrok toen naar het Oosten waar men zachtheid vindt.
Hier vluchten honderd muizen voor die schep van mij
en stort mijn nieuwe buur zijn hagelwitte grind.

© Uft van Duurstede