De aangename stilte

Ik loop door een bos
De bladeren strelen mijn gezicht
Dan kom ik bij een open plek
Overstroomd door een vloed van licht
Een aangename stilte
Ik laat me vallen op mijn rug
Wat een aangename stilte
En ik zucht een diepe zucht

Ik zwem in een rivier
Gestreeld door de kabbelende golven
Dan kom ik bij een open meer
Onder stralen zonlicht bedolven
Een aangename stilte
Ik blijf drijven op mijn rug
Wat een aangename stilte
En ik zucht een diepe zucht

Ik loop door een grote, groene weide
Tussen het hoge gras de wollige schapen
Ik kom bij een lange weg
Ik voel me opgelaten
Een aangename stilte
Ik ga liggen op mijn rug
Dan rijd er plots een auto langs
En ik zucht een diepe zucht

© Annelieve Hovener