Over ons

Duurzaam Dichten combineert poëzie met andere kunstvormen, zoals muziek en beeldende kunst, en levensgebieden, zoals levensbeschouwing en duurzaamheid. Daarmee beoogt ze de poëzie op nieuw tot haar recht te laten komen en luisteraars te laten nadenken over deze onderwerpen. De jaarlijkse poëziewedstrijd leidt tot een boeiende middag vol nieuwe muziek, gecomponeerd voor nieuwe teksten.

Daarnaast organiseren we dichtworkshops, optredens, exposities en lezingen. Belangstellenden zijn van harte welkom bij onze activiteiten.

Wil je meehelpen met voorbereiden of op een andere manier iets bijdragen, neem gerust contact met ons op.

Credo

ik geloof in een rivier
die stroomt van zee naar de bergen
ik vraag van poëzie niet meer
dan die rivier in kaart te brengen

ik wil geen water uit de rotsen slaan
maar ik wil water naar de rotsen dragen
droge zwarte rots
wordt blauwe waterrots

maar de kranten willen het anders
willen droog en zwart van koppen staan
werpen dammen op en dwingen
rechtsomkeert

Remco Campert

Uit: Dichter. Amsterdam, De Bezige Bij, 2009.

—-

Wat we doen

Wat we deden

2014

2013

2012

Duurzame Gedichtendag 2012

Een poëzieprijsvraag. Motto: ‘Dichten voor een bewoonbare aarde’. Sluitingsdatum was 7 december 2011. Informatie over de prijsvraag zie het archief.

2011

In 2011 organiseerden we een prijsvraag met de titel Venster op de toekomst. Vierendertig liefhebbers uit Nederland en Vlaanderen ruim 50 gedichten in. Tien verzen werden door ons van muziek voorzien. Singer-songwriter Leendert Roosenbrand vertolkte vier liedjes die hij schreef op basis van de gedichten. Pianist/componist Anna van Nieukerken schreef de muziek voor het winnende gedicht door cello, viool, klarinet en sopraan. Het geheel werd op 28 januari 2011 uitgevoerd in Sociëteit De Gelagkamer, men kwam stoelen te kort. De bekroonde verzen en hun muziek zijn te beluisteren en na te lezen op Bekroonde Gedichten 2011. Alle beloonde gedichten zijn te vinden op Prijsvraag 2011.

2010

In 2010 organiseerden we een lezing met muziek in de stijlkamer van de Protestantse Diaconie. Een twintigtal mensen las onder leiding van oud-docent Nederlands André van Biezen het omvangrijke gedicht (bijna 500 verzen) Het uur U van Martinus Nijhoff. Cellospel: Janne van den Akker. Voordracht: Abeltje Hoogenkamp, stadspredikant Amsterdam. Bezoekers meldden na afloop dat ze uitzagen naar een vervolg op deze hooggewaarde avond.

Waarom doen we dit?

Dat zijn altijd de lastigste vragen. ‘Omdat we het leuk vinden’ is een te mager antwoord. ‘Omdat we gedichten en geloo..’  stop: te veel blabla. Kunnen we zo’n dialoog waarmaken?

Poging om uit te leggen waarom we dit doen. Omdat poëzie opent? Omdat poëzie, kunst en kerk antwoord zoeken op dezelfde levensvragen?

Later wordt ons misschien duidelijk waarom we dit doen. Daarvan zullen we op deze plaats verslag uitbrengen. Op dit moment genieten we van inspirerende probeersels en briljante verzen die binnenstromen.