Vandaag

Ik wil een gedicht schrijven
over de oudste dingen in dit huis,
over de gitzwarte gitaarklem
al drie keer gerepareerd,
over dat ene overhemd
dat ik maar niet weg kan gooien,
over die ene Schotse mok
die nog niet is gebroken.

Elke dag vallen nieuwe folders in de bus,
tijdschriften waarop ik geabonneerd ben
roepen me toe wat ik moet
kopen wat ik moet weten
waar ik naar toe moet gaan wie ik moet zijn.

Vandaag heb ik genoeg
aan oude dingen.
Ik lees in jouw gedichten
tot de zon gaat schijnen
op de scheve schutting
en het weerbarstige onkruid
dat de lente voorbereidt.

© Eric van Loo

Voor dit gedicht had de jury een eervolle vermelding in gedachten, maar zag ervan af vanwege de toekenning van de eerste prijs. De voorzitter: “Het gedicht begint als ‘een nieuw lied’, maar wil alleen maar nog eens aandacht voor het oude. Een ontroerende tekst over een niet alledaagse emotie.”